Lida Sanders-Vet
Het mooi geschreven boek is ondermeer verkrijgbaar bij de Bruna’s in Zaandam, Stumpel in Krommenie, de Readshop in Wormerveer en De Keuken In Assendelft.
Het waar gebeurde verhaal gaat deels over de zoektocht van de schrijfster naar een verborgen familiegeschiedenis. Als lezer leer je de schrijfster kennen: zij is de dochter van haar net overleden moeder en is moeder en grootmoeder.
De familiegeschiedenis zelf wordt verteld door de historische hoofdpersonen. De lezer maakt kennis met de dochter, die moeder en grootmoeder wordt; met haar vriendje en latere echtgenoot; met haar oudste zoon Simon en met haar derde zoon Jelle.
Het perspectief is wisselend: alsof een spotlight het portret van elke persoon uitlicht. De lezer reist met de familieleden van Zaandam naar Boston, in de VS. Het is een tocht door de tijd, van 1871 tot 2013.
Lida Sanders
Aan het einde van de reis weet de lezer wat de familieleden is overkomen en op welke manier zij zich , ondanks de tragische gebeurtenissen, staande hebben gehouden.
Een herkenbaar verhaal over de pijn van verlies en de troost van liefde.
In het boek Zaanse Parels speelt het korte verblijf van de schilder ook een rol. In verschillende verhalen (van pagina 284 t/m 293).
Tip van Jacob Reitsma (stichting Monet in Zaandam
Zoals je weet is er een gerucht (bron is een voetnoot in “Monet in Holland”, 1986) dat Monet in Zaandam naast Guurtje van de Stadt nog een tweede portret heeft geschilderd, van kapitein Willem Boot die met de raderstoomboot “Prins van Oranje” de dagelijkse veerdienst op Amsterdam onderhield. We zijn al jaren op zoek naar dat schilderij, helaas is het waarschijnlijk alleen een familie-gerucht. Tegelijkertijd (ik spreek over ongeveer drie jaar geleden) ontdekte Lida in de nalatenschap van haar ouders een onbekend bijbeltje met namen die ze niet herkende.Toen ze op onderzoek uitging, kwam ze er achter dat kapitein Willem Boot haar betovergrootvader is. Via de interviews in de Monet-serie van het NHD in 2012, zijn we met elkaar in contact gekomen. Door Lida weten we dat Willem Boot en Claude Monet elkaar wel gekend moeten hebben, Willem Boot woonde namelijk op de Hogendijk, vlak bij het Blauwe Huis. En de aanlegplaats van de stoomboot was bij Hotel De Beurs, waar Monet in 1871 al die vier maanden verbleef. Wat zo bijzonder is aan Lida is dat ze de familie geschiedenis is ingedoken en haar onderzoek geleid heeft tot herstel van de banden met de naar Amerika geëmigreerde familie. Zij waren al bijna vergeten dat hun grootvader uit Nederland kwam.
Lida is zo een bijzonder familie verhaal op het spoor gekomen, en heeft dit in romanvorm vertaald.
Het draagt de titel – Niet het snijden doet zo’n pijn” – en is gedrukt bij Heijnis en Schipper. Het boek komt eind november uit.
Paperback, softcover, 318 pagina’s, ISBN-978-90-9028703-4, uitgeverij Sanders. Het bijzondere van dit boek is dat er twee verhaallijnen door elkaar lopen. Het verhaal van de zoektocht van Lida, volledig gebasseerd op feiten. De fictieve roman is weliswaar ook gebaseerd op feiten, maar volgt verder zijn eigen weg. Zo is het schilderij dat Monet van Willem Boot zou hebben geschilderd een van de verhaallijnen die een rol speelt in het boek. Of het schilderij in het boek wel wordt gevonden laat ik nog even in het midden (Ik weet het zelf ook niet want ik heb het einde nog niet mogen lezen :-). Wat ik zo bijzonder vind is dat Lida “vanuit het niets” in drie jaar grondig onderzoek heeft gedaan naar deze familiegeschiedenis, en daarmee ook naar de geschiedenis
van Zaandam en de Zaanstreek vanaf ongeveer 1870, De streekcultuur – zoals een aantal gebruiken en typische streektaal gezegdes – worden in deze roman vastgelegd en toegankelijk gemaakt voor een groter publiek.
Daarnaast wordt ook nog eens de link gelegd met Monet en het mysterie van het “verdwenen” schilderij.
Recensies:
Boekrecensie uit Westzaan: 9 december 2014. ‘Hallo Lida, Ik kreeg het boek voor Sinterklaas en heb het achter elkaar uit gelezen. Wat een geweldig verhaal en de verbindende stukken waarin je jouw zoektocht beschrijft, vond ik hier en daar heel ontroerend. Zo herkenbaar: de flat van je pas overleden moeder te moeten opruimen. Dat maken we zo langzamerhand allemaal mee, toch? Je hebt de tijd van vroeger heel goed getroffen en je gaat ook de erotiek niet uit de weg. Spannend. Bedankt voor het mooie verhaal. Martin Roos.’
Boekrecensie uit Graft: 8 december 2014. ‘Hallo Lida, Ik heb met veel plezier je boek gelezen. In het begin moest ik er nog wel even inkomen, eerst wilde het me nog niet echt pakken, maar dat veranderde en vanaf dat moment heb ik het in één adem uitgelezen. Het ontroerendste stukje vond ik dat waar Simon bij zijn vader op bezoek is in het ziekenhuis. Ik zat in de bus te lezen en merkte dat mijn ogen vol tranen stonden. Maar om nou in de bus te gaan zitten grienen. Het sprak me erg aan in ieder geval, zal wel met herkenning te maken hebben. Je hebt de personages, vooral vanaf hun aankomst in Amerika, goed tot leven laten komen. Met Zaandam had ik wat meer moeite, misschien komt dat omdat ik absoluut onbekend ben in Zaandam en iedere keer iets wilde herkennen? Ik weet niet wat de oorzaak was.
Beste Lida, Het was een leuke bijeenkomst in molen De Kat en Ik heb het boek in één adem uitgelezen. Heel bijzonder om te lezen wat Jelle Roos en zijn familie hebben meegemaakt. Mijn complimenten voor de roman en misschien komt er nog een vervolg. Hartelijke groet, Marijke Dupon-Roos’
‘Jaren geleden heb ik (Sarah Vermoolen) een rondleiding bijgewoond van Jacob Reitsma (stichting Monet in Zaandam). Mensen die hem in actie hebben gezien, weten hoe gedreven en vol passie hij kan vertellen. Zijn verhaal en hun zoektocht naar informatie over de 4 maanden die Claude Monet in Zaandam heeft gewoond leverde steeds meer op. Jaren geleden was hij helemaal vol van de schipper William Boot die Monet in Zaandam had afgezet. Zijn verhaal heb ik jaren geleden opgeschreven in het boek Kijk Zaans (pagina 54/55).
Tot zover 2011.
Jaren later krijg ik bezoek van Lida Sanders omdat zij een boek heeft geschreven dat getipt is voor Kijk Zaans door Jacob. Elke avond lees ik weer een stuk van het mooi beschreven verhaal. Gisteravond was ik halverwege en lees over het schilderij dat Claude Monet van de schipper William Boot heeft gemaakt. De schrijfster Lida Sanders is in het boek op zoek naar haar familiegeschiedenis maar ook naar het schilderij van haar betovergrootvader.
Opeens herinner ik me weer het citaat dat boven het verhaal in het boek Kijk Zaans staat. Ik pak het erbij: ‘Van slechts éen (van de 25 schilderijen die Claude Monet in Zaandam maakte) hebben we de locatie nog niet kunnen herleiden.’ Dit moet natuurlijk over het schilderij van William Boot gaan. Erg leuk om straks weer verder te lezen om te zien waar de zoektocht eindigt.’